Elimi Bırakma Kaybolursun!

Pazar günü Media Markt'da (ya da adı her ne ise) yaşanan bir olayı anlatmadan önce kısaca karakterlerimi tanıtmak istiyorum.

Annem:

51 yaşında, bildiğiniz kocaman kadın

Ben:

21 yaşında, annesinden 30 yaş küçük tek evlat.

Şimdi konuya dönelim.
Pazar günü notebook bakmak için gittiğimiz elektronik eşya mağazasında biz babamla bilgisayarlara bakarken annem ise gözüne kestirdiği renk renk, çeşit çeşit ve gerçekten çok değişik tiplemede mouse'ları inceliyordu. Arada bir beni çağırıp bana da gösteriyor tabii. Neyse ben reyonlar arasında gidip gelirken birden annemin ortadan kaybolduğunu fark ettim!

"Baba annem nerde?!"

"Ne biliyim şurda değil mi?" (mouse'ların olduğu yeri gösterir.)

"Yok orda! Nereye gitti bu kadın!"

"Ya buralardadır buluruz."

(baba kız anneyi arar ve bir süre sonra bulamazlar)

Aklıma şu geldi o an, hani kaybolan çocukları girişe götürürler oradan da anons ederler ya, "bir girişe bakayım" dedim belki bizi göremeyince oraya gitmiştir. Ve girişe gittim. Annem oradaydı. Uslu bir çocuk gibi kollarını önünde kavuşturmuş tombul yanaklarıyla sağa sola bakıyordu. Hemen gittim yanına tuttum elinden (evet aynen böyle yaptım),

"Anne nerdesin sen?!"

"Ne biliyim sizi gözden kaybedince ben de buraya geldim. Burada bekleyeyim dedim."

"Yürü! (bir yandan da tuttuğum elinden çekiştiriyorum) Elimi bırakma bir daha kaybolursun!"

Tabii annem bu sözler üzerine bir kahkaha koy verdi :D.
Anneme annelik yapmak benim için de çok komikti, ben de kahkahalarına eşlik ettim xD. Bu da böyle garip bir an oldu bizim için.

Notebook aldık mı? Aldık aldık ^^